In 2016 is er in Nederland in totaal 9.000 hectare aan eiwitrijke gewassen verbouwd, waaronder luzerne, lupinen, veldbonen, voedererwten en sojabonen. Bij elkaar opgeteld is dat 0,5 procent van het totale landbouwareaal. Ondanks diverse nationale en Europese afspraken en stimuleringsmaatregelen neemt het areaal eiwitgewassen de laatste jaren nauwelijks toe, meldt het CBS. Dit in schril contrast met de import van met name soja uit de VS en Zuid-Amerika. De veesector in Nederland verbruikt circa 8 miljoen ton soja, waarvan ‘slechts’ 1 miljoen ton in ons land wordt geconsumeerd in de vorm van vlees, zuivel en eieren.
Luzerne is veruit het belangrijkste eiwitrijke gewas in Nederland. In 2016 was het areaal 8,3 duizend hectare. Dat is 500 hectare meer dan in 2015, toen het areaal ook al was toegenomen. In 2016 werd dit gewas op 1.250 landbouwbedrijven geteeld; dat zijn 100 bedrijven meer dan vorig jaar. Luzerne wordt wereldwijd verbouwd als veevoer.
Minder soja en lupinen
Het areaal sojabonen in Nederland daalde in 2016 voor het eerst sinds 2010 en kwam uit op slechts 140 hectare. Een daling van 50 hectare ten opzichte van 2015. Ook het areaal niet-bittere lupinen daalde van 80 tot 40 hectare. Het areaal veldbonen nam wel toe met 60 hectare tot 420 hectare.
Soja is één van de hoofdbestanddelen voor veevoer voor de veestapel in West-Europa en wordt nu op grote schaal geïmporteerd uit de VS en Zuid-Amerika. Het aandeel soja voor directe menselijke consumptie is beperkt in verhouding tot het gebruik voor veevoer. Bij sojabonen voor veevoer gaat het meestal om genetisch gemanipuleerde varianten die geteeld worden met aanzienlijke hoeveelheden bestrijdingsmiddelen, waaronder het veelbesproken middel Roundup van Monsanto. In de EU is de teelt van genetisch gemanipuleerde gewassen voor de productie van vlees, zuivel en eieren niet toegestaan.
Aandeel eigen teelt marginaal
De EU-lidstaten zijn voor ongeveer 75% van hun behoefte aan plantaardige eiwitten afhankelijk van import. Bij soja ligt dit nog hoger (95%). Dit aandeel zal naar verwachting onder druk komen te staan door de toenemende vraag naar eiwitrijke gewassen uit onder andere China en India. Binnen de EU zijn er daarom initiatieven om de afhankelijkheid van ingevoerde soja te verkleinen door zelf meer eiwitrijke gewassen te gaan verbouwen. Uit de cijfers van het CBS blijkt dat dit in Nederland maar langzaam van de grond komt.
Een vergelijking met de Sojabarometer van Milieudefensie (afbeelding) laat zien dat het areaal soja dat in Nederland wordt geteeld (140 hectare) schril afsteekt tegen de enorme import (en doorvoer) van soja. In 2013 verbruikte de Nederlandse veesector 8,3 miljoen ton soja, waarvan ‘slechts’ 1 miljoen ton in ons land wordt geconsumeerd na omzetting in vlees, zuivel en eieren. De meeste producten (geproduceerd met de resterende 7,3 miljoen ton soja) wordt – hoe ironisch- in toenemende mate geëxporteerd naar China.
Vergroening GLB
Onlangs heeft de Tweede Kamer het kabinet opgeroepen om de kennis voor het veredelen en telen van eiwitgewassen te bevorderen. Daarnaast is er belangstelling voor eiwitgewassen om in te spelen op vergroeningseisen van het Gemeenschappelijke Landbouwbeleid (GLB). Deze bestaat uit drie maatregelen: behouden van blijvend grasland, gewasdiversificatie op bouwland en de verplichting om vijf procent van het bouwland in te richten als ecologisch aandachtsgebied(*). Nederland, pragmatisch zoals altijd, heeft ervoor gekozen om deze aandachtsgebieden in te vullen voor andere de teelt van stikstofbindende eiwitgewassen.
(*) Grond die bijdraagt aan de ‘vergroening’ van de landbouw, waarmee een bijdrage wordt geleverd aan biodiversiteit, milieu- of klimaatkwaliteit. Landbouwers met meer dan 15 hectare bouwland moeten 5 procent van de oppervlakte bouwland gebruiken als ecologisch aandachtsgebied. In Nederland kan daar dus een eiwitgewas op worden geteeld.
Zie onder andere ook de volgende berichten:
- Nederland rijp voor sojateelt?
- Rode klaver: lokaal, groen alternatief voor soja?
- Import soja: zelfs schijnoplossing RTRS wordt niet gehaald
- Sojabarometer 2014 van Milieudefensie
Het is de hoogste tijd voor een totale omslag. Stoppen met die verkwistende veefabrikage, maar van deze eiwitrijke gewassen eten maken voor de mens, i. p. v. onze vruchtbare delta te verkwanselen aan zoiets als voedermais voor beesten. Waarom geen suikermais voor de mens i.p.v. mais voor het beest?! De Nederlandse agrariër moet zich gaan concentreren op LANDBOUW en niet op VEEFABRIKAGE! Het laatste is een heilloze weg naar de afgrond, want de natuur, lees bodem en waterbronnen trekken dit op enig moment niet meer! Gaat lupine, soja, enz. veredelen en verbouwen om er rechtstreeks voedsel voor mensen van te maken i.p.v. veevoer. Stop import en ga voedsel verbouwen van eigen bodem voor de eigen bevolking. Wordt zelfstandig, i.p.v. het sloofje van Monsanto en kornuiten! EN GA TOCH WEER BOEREN!!!
Als we verandering willen zullen we moeten zorgen dat de veehouders op een andere manier meer geld kunnen verdienen. Aangezien het geld regeert.
Voormalige varkenshouder: hopelijk heeft u geen MRSA o.i.d. opgelopen, zoals de meeste varkenshouders inmiddels. En wat betreft op een andere manier geld verdienen: Ga toch weer boeren! Kijk maar wat banken aan het doen zijn: 100en miljoenen voor veefabrieken in bijvoorbeeld Oekraïne. Blijkbaar zien de banken de bui al hangen in Nederland!