Het tv-programma EenVandaag schonk woensdag 6 februari aandacht aan de uitspraak van de Raad van State over het Programma Aanpak Stikstof (PAS) die donderdag 14 februari wordt verwacht. In een achtergrondreportage komen Wim van Opbergen (Werkgroep Behoud de Peel) en pluimveehouder Twan Engelen uit Someren aan het woord. “Ons stikstofbeleid is al jaren veel te slap”, zegt Van Opbergen in de uitzending.
In een recente uitspraak heeft het Europees Hof aangegeven dat het effect van maatregelen die worden getroffen in het kader van een programma (in dit geval het PAS), of het effect van autonome maatregelen (los staand van het programma) alleen betrokken mogen worden bij de beoordeling, indien het effect van die maatregelen al vast staat. Daar voldoet het PAS absoluut niet aan. In het PAS wordt juist vooruitgelopen op allerlei maatregelen en autonome ontwikkelingen die nog niet uitgevoerd zijn en/of waarvan het effect nog helemaal niet vast staat.
Maatregelen die sowieso al verplicht zijn voor de instandhouding van de natuurlijke habitats, zoals Nature2000-gebieden, of maatregelen die verdere verslechtering moeten voorkomen, mogen niet worden betrokken in de beoordeling van vergunningverlening voor projecten (waaronder uitbreiding van veehouderijen). Met het PAS gebeurt dit juist wel.
Zie ook: Europees Hof geeft stikstofbeleid overheid dikke onvoldoende
En: Stichting Werkgroep Behoud de Peel: ‘PAS blijft niet overeind’
Ondertussen gaat het plannen en bouwen van veefabrieken “gewoon” door. Niets, helemaal niets, heeft die overheid geleerd de afgelopen jaren. Ze zijn cum laude geslaagd voor diploma incompetentie.
Het zou voor het eerst zijn dat de Raad van State, iets anders doet dan aan de lopende band, uitspraken, die altijd ten gunste van de alsmaar uitbreidende vee-industrie zijn. Ondertussen gaan gemeenten hardleers, hardnekkig en stijfkoppig door met het faciliteren van de vee-fabrikanten..
Goed bezig! Heel duidelijk! Maar ook een gebed zonder einde. Aan de andere kant van de Peel in N- Limburg zitten we met dezelfde problemen. Als oplossing wordt door de sector én de provincie gedacht aan méér mestfabrieken (uiterst inefficiënte methode) en is symptoombestrijding; doet niks aan werkelijk probleem. Wie gaat dat allemaal betalen? (belastinggeld/subsidies). Dit zou allemaal moeten worden doorgerekend in de eindproducten. De worst moet zó duur worden dat niemand het nog kan en wil betalen.