DEN BOSCH / BOEKEL – Wethouder Ted van de Loo (Boekel) zei deze week in het Brabants Dagblad dat het een illusie is dat de problematiek van de intensieve veehouderij in de zogeheten ‘urgentiegebieden’ in 2020 zijn opgelost. Die visie wordt gedeeld door wethouders uit andere Brabantse gemeenten. Volgens de bestuurders gooit de provincie de problemen van de intensieve veehouderij bij de gemeenten over de schutting en worden er richting burgers verwachtingen gewekt die niet zijn waar te maken.
De wethouders ventileerden hun ongenoegen over de aanpak van de provincie tijdens een bijeenkomst met leden van Provinciale Staten. Volgens het bericht in het Brabants Dagblad is het voor de gemeenten welhaast onmogelijk om de veehouderij in de urgentiegebieden aan banden te leggen vanwege gebrek aan middelen en mankracht en wettelijke beperkingen. Zo ontbreken er duidelijke regels en criteria om de volksgezondheid te beschermen.
Boterzacht
De gezamenlijke Peelgroepen gaven eerder dit jaar in brieven en ingezonden artikelen in de media aan dat de aanpak van de provincie boterzacht is en dat volksgezondheid, ondanks allerlei mooie woorden, helemaal niet leidend is in de provinciale plannen. Een meerderheid in Provinciale Staten negeerde die reacties en besloot op 7 februari 2014 de plannen van Gedeputeerde Staten te steunen. Daarin staat onder andere dat gemeenten verplicht zijn om gebieden aan te wijzen waar nog dit jaar maatregelen in gang gezet moeten zijn om de overlast van veehouderijen terug te dringen.
Uit het bericht in het Brabants Dagblad valt op te maken dat nu ook de wethouders kritische kanttekeningen plaatsen bij het provinciaal beleid . Volgens het provinciebestuur zou die problematiek beperkt zijn tot stank, fijnstof en beleving. De gezamenlijke Peelgroepen wijzen die benadering af als ‘postzegeltjesbeleid’, omdat de problematiek van de intensieve veehouderij veel omvattender is dan deze beperkte en eenzijdige selectie. Zo heeft Peelregio de allerhoogste veedichtheid van Europa en een gigantisch mestoverschot van 6 miljoen ton per jaar.
Over de schutting
Tijdens de bijeenkomst met de Statenleden gaf wethouder Ted van de Loo (Boekel) aan dat de provincie het probleem simpelweg bij de gemeenten over de schutting gooit. “In zes jaar kun je zo’n gebied niet totaal saneren. Want er is geen geld om burgers of bedrijven te gaan verplaatsen.” Ook andere wethouders vrezen dat de opdracht van de provincie om ‘urgentiegebieden’ aan te wijzen niet realistisch is. “Er worden verwachtingen gewekt bij burgers die niet waar te maken zijn.”
De uitspraak van de wethouders past in een trend: ook de met veel tamtam omgeven Commissie Van Doorn (‘Al het vlees duurzaam in 2020’) is inmiddels een stille dood gestorven. De voorzitter heeft zijn opdracht teruggegeven en is plots vertrokken. Dit sprookje heeft de Brabantse burger circa 5 ton gekost. Reeds bij de lancering van het rapport Van Doorn hebben de gezamenlijke Peelgroepen aangegeven dat het verduurzamen van de veesector gebaseerd is op drijfzand. Maar ook die opmerkingen werden in de wind geslagen.
Minder beesten
Uit het antwoord van gedeputeerde Yves de Boer (VVD) in het Brabants Dagblad valt op te maken dat het nog steeds vrijblijvendheid troef is in Den Bosch. De gedeputeerde gaf aan dat hij niet van plan is sancties op te leggen aan gemeenten die geen werk maken van het aanpakken van de overlast in de urgentiegebieden. Wel gaat De Boer nog voor de zomer gesprekken voeren met de nieuwe wethouders in een twintigtal gemeenten. Uit dit halfslachtige beleid blijkt dat zowel provincie als gemeenten de aanpak van de intensieve veehouderij nog steeds voor zich uit schuiven in plaats van het probleem bij de bron aan te pakken: minder beesten.
Update 6 oktober 2014
Het Brabantse provinciebestuur 6 oktober 2014 een ronkend persbericht waarin GS zijn vertrouwen uitspreekt in de aanpak door gemeenten van de overlast door de intensieve veehouderij. In de praktijk zijn veel gemeenten nog steeds terughoudend, zwakken de problemen af tot ‘enkele hotspots’ of ‘aandachtsgebieden’ of verkeren nog steeds in de ontkenningsfase (‘er is geen probleem’). De gezamenlijke Peelgroepen en andere groepen in Brabant zijn duidelijk: zij riepen de hele provincie februari 2014 uit tot ‘overbelast gebied’.
